Krótka historia o jednorożcach, które powinny być pegazami

Jednorożce jednak istnieją! Latają teraz w moim pokoju. Mają piękne skrzydła i kopytka. Są białe i czerwone, jeden nawet jest różowy. Mówię do nich, żeby poszły spać, ale one nie chcą! Bo to jest pora latania w moich czterech ścianach. Dobrze mi z nimi. Może powonieniem napisać, że je kocham? Tylko, że miłość zawsze wszystko komplikuje.  
Kiedy Ja będę spał, one nadal będą latać. Mam tylko nadzieję, że żaden nie zesra mi się na głowę...